Obxectos programados
Para a operación con certificados electrónicos dentro dunha Sede electrónica débese utilizar tecnoloxía de execución dinámica, de maior potencia que a linguaxe (X)HTML estándar. Dita tecnoloxía consiste na utilización de scripts e aplicación dunha lóxica de cliente baseada en applets, obxectos ActiveX ou outros elementos que poidan ser executados no computador persoal do usuario no momento da operación co certificado.
Para cumprir co WCAG 1.0, este emprego de obxectos programados executados no navegador do usuario chocaba directamente co requisito de accesibilidade que esixía que as páxinas debían poder utilizarse aínda que os scripts e obxectos de programación estivesen desconectados ou non fosen soportados. Considerábase unha barreira tecnolóxica que non era posible superar, dado que non hai forma de ler as claves dun usuario prescindindo deste tipo de tecnoloxías. Por tanto, esta limitación tecnolóxica tratábase como unha excepción e non se consideraba un obstáculo para que a Sede electrónica fose finalmente accesible.
En cambio, baixo os novos requisitos do WCAG 2.0, isto deixa de ser un problema e non ten por que tratarse como unha excepción. Na nova normativa permítese o uso de tecnoloxías e elementos de programación, sen necesidade de que se siga proporcionando a mesma funcionalidade cando non se soporte dita tecnoloxía, sempre que a mesma empréguese de forma compatible coa accesibilidade.
Enténdese que unha tecnoloxía (por exemplo, scripts, applets, etc.) é compatible coa accesibilidade se coa mesma é posible crear contido accesible e os navegadores e produtos de apoio (p. ex. lectores de pantalla) de uso común son compatibles coa este tecnoloxía ou, se é necesario un plugin, este está dispoñible para a súa descarga ou compra coa mesma facilidade e prezo para as persoas con discapacidade como para unha persoa sen discapacidade.
Si. A tecnoloxía JavaScript pódese utilizar a condición de que se faga de forma non intrusiva e accesible. É dicir, JavaScript pódese usar sempre que o contido xerado e/ou modificado, así como as funcionalidades engadidas, sexan compatibles cos produtos de apoio como os lectores de pantalla. Así, por exemplo, o contido xerado debe ser accesible, débese preservar sempre a orde de lectura do contido e todos os elementos de interacción deben ser accesibles con teclado na orde de tabulación correcto.
No caso de que se empregue JavaScript para crear funcionalidades e interfaces de usuarios complexas débense empregar as pautas indicadas na especificación de WAI-ARIA WAI-ARIA 
do W3C para engadir a capa de accesibilidade necesaria para asegurar a súa compatibilidade cos produtos de apoio.
Para ampliar información recoméndase consultar a especificación de WAI-ARIA así como tamén o documento introdutorio WAI-ARIA Primeiro.
De forma xeral pódese dicir que unha aplicación GIS poderase facer accesible cando a funcionalidade principal subxacente da este aplicación pode ser operable con teclado e a información proporcionada pódese dar en formato de texto.
Con todo, nalgúns casos poida que non exista unha alternativa tecnolóxica economicamente razoable e proporcionada que permita a súa accesibilidade. Por tanto, é unha das posibles excepcións consideradas polo Real Decreto 1494/2007 polo que se aproba o Regulamento sobre as condicións básicas para o acceso das persoas con discapacidade ás tecnoloxías, produtos e servizos relacionados coa sociedade da información e medios de comunicación social , no seu artigo 5 apartado 1.
Así, por exemplo, un buscador de sitios de interese próximos pode empregar un mapa como parte da interface para situar visualmente os resultados e dar información detallada sobre os mesmos mediante marcadores e xanelas de información. A funcionalidade subxacente (informar os sitios de interese próximos) pódese realizar de forma accesible cun formulario e unha listaxe de resultados, co seu correspondente detalle, ordenados por proximidade e mostrado de forma conxunta á visualización do mapa. Algo similar á funcionalidade "Como chegar" de Google Maps onde se introduce a orixe e o destino en campos de texto e proporciónase o resultado tanto nun mapa como en forma de texto.
Pola contra, outras aplicacións GIS complexas poden considerarse como excepcións se a súa funcionalidade principal subxacente require forzosamente da interacción mediante un dispositivo de apuntamiento (p. ex. rato) e/ou a natureza da información mostrada non permite a súa textualización de forma tecnicamente viable. Este tipo de aplicacións están relacionadas xeralmente con zonas xeográficas, áreas ou espazos con gran densidade de información como poden ser mapas cartográficos, guías de rúas de cidades, planos, visualizacións en 3D, etc.
Por exemplo, e de forma concreta, a procura de datos e referencias catastrais pódese facer accesible mediante un formulario (aínda que se acompañe de visualizacións nun mapa) mentres que a consulta directa da cartográfica catastral presenta limitacións técnicas para a súa implementación de forma accesible.
En todo caso, e independentemente da imposibilidade de ofrecer alternativas textuais para a información mostrada, sempre que sexa tecnicamente posible hase de cumprir o resto de requisitos de accesibilidade para permitir o acceso ao maior número posible de persoas independentemente do seu tipo ou grao de discapacidade. Así, aínda que unha aplicación GIS non dispoña de alternativas textuais, pode seguir cumprindo outros requisitos como interface independente de dispositivo, redimensión do texto, etiquetaxe dos controis, orde de tabulación, información non dependente da cor, contraste suficiente, etc., de forma que non se impida o acceso a persoas con outro tipo de discapacidades como as motrices, daltonismo, baixa visión, etc.
O primeiro é crear a páxina en (x)HTML incluíndo todo o texto nela, sen scripts. O texto que se queira despregar inclúese dentro dun elemento asignándolle un ide concreto.
Por outra banda crearase unha ligazón, mediante técnicas JavaScript e DOM, que sexa o que mostre e oculte o texto. Á este ligazón asígnaselle un evento onclick asociado á función JavaScript de despregar o texto.
|
Mediante JavaScript e DOM deberase acceder aos elementos “Presentación” e “Descarga de documentación”, e créanse as ligazóns cun evento onclick.
Nas follas de estilo créanse dous estilos, un para o texto oculto e outro para o texto cando se mostre despregado.
| ul.oculto { position:absolute; left:-9999px; overflow:hidden; } ul.despregado { |
Utilízase ademais unha función JavaScript que pliega ou desprega o texto, cambiándolle a clase ao elemento HTML que se lle indica como parámetro.
| /* Función para encartar ou despregar texto */ function encartar(texto) { var elemento = document.getElementById(texto); if (elemento.className == "despregado") { elemento.className = "oculto"; } else { elemento.className = "despregado"; } } |
E por último outro JavaScript para ocultar o texto cando se carga a páxina por primeira vez, de forma que ao usuario que dispoña de JavaScript móstreselle o menú encartado, e ao que non teña soporte para esta tecnoloxía móstreselle completo. Este script situarase ao final da páxina web.
| /* Script que encartará todos os textos que se lle indiquen */ encartar(’desplegable1’); encartar(’desplegable2’); |
